Geconfronteerd met jezelf
Iedereen op het pad van persoonlijke ontwikkeling, weet het. Je kunt jezelf flink tegenkomen! Maar
op te groeien en te helen, is het essentieel dat je eerlijk bent naar jezelf. Immers, geen enkele
methode werkt als je niet eerlijk bent en durft aan te gaan wat je tegenkomt.
Wat je niet wilt zien, kun je niet helen.
Ikzelf kreeg het afgelopen jaar flink wat uitdagingen om mijn oren. Na een heftige emotionele
periode in ons gezin, kwamen oude spoken weer terug in mijn bewustzijn. Ik dacht dat ik ze
al bevochten had, maar kennelijk was het tijd het volgende kamertje in mijn systeem op te
ruimen.
De uitdagingen waar mijn kinderen - inmiddels allemaal jongvolwassenen nu tegenaanlopen
-nodigden mij uit naar mijn eigen aandeel te kijken. Al jaren coach ik moeders en weet ik
anderen te vertellen hoe hun kinderen vaak de spiegels zijn voor hun eigen innerlijke kind.
De oude pijn, emoties en verhalen die nog steeds of opnieuw aandacht vragen, laten zich
zien via hun kinderen.
En nu was ik zelf aan de beurt.
Innerlijk kind werk
Mijn boek en coaching programma Next Level Mama zijn geboren uit het inzicht dat al die moeders
die mij vroegen om advies in het omgaan met de problemen van hun kinderen, vaak in essentie een
roep waren van het innerlijk kind in de moeder die om aandacht vroeg.
En ja, ook in mij leefden delen van dit innerlijke kind, die alsnog gezien en gevoeld wilden worden.
Jarenlang schoof ik dit stuk van mijn helingswerk voor me uit. De noodzaak was er niet. Ik had een
mooi en vooral ook druk leven, dat mij vervulde. We woonden met onze vier kinderen bijna 10 jaar
in het buitenland, ik richtte een adviesbureau, ouder- en kindercentrum en online coaching business
op, schreef een boek, ontwikkelde online programma’s en genoot van de dynamiek, het succes en
de positieve energie die me dit allemaal opleverde.
Tot de overgang mijn lichaam insloop en we als gezin een pittige periode doorgingen waarbij oude
trauma’s zich lieten zien. De huisarts noemde me overbelast. Ik moes de batterij weer opladen. Mijn
oude technieken, zoals journaling, werken met affirmaties, mediteren, tapping…het hielp allemaal
een beetje, maar niets hielp me genoeg om mijn oude tempo en energie vast te houden.
Ik kon niet anders dan luisteren en naar binnen keren. Dus ik ging op zoek naar een goede
therapeut, gespecialiseerd in emotioneel lichaamswerk. Mijn innerlijk kind had me nodig.
Radicale eerlijkheid
Dus ja, ik moest met de billen bloot. Want was hier nu werkelijk aan de hand? Langzaam
maar zeker zag ik een nieuwe realiteit: hoe mijn harde werken en mijn drukke hoofd
afleidingsmanoeuvres waren om te vluchten voor emoties die ik niet wilde voelen of waar ik
niet bij kon. Oude pijn. Onvermogen. En ja, dit bracht veel onzekerheid met zich mee.
Alsof je door een nieuwe bril kijkt naar jezelf en alles wat je tot nu toe gerealiseerd hebt. Ik
begon op te merken wanneer ik inderdaad wegliep als ik een glimp voelde van de wond in
mij. Mijn reflexen, patronen ofwel coping mechanismen werden me steeds duidelijker: in
actie komen, afleiding zoeken, nog beter mijn best gaan doen, troost zoeken in eten, nog
harder werken of juist me terugtrekken, uit verbinding gaan en van me afbijten.
Dit was niet het beeld of verhaal dat ik van mezelf had opgebouwd. Ik voelde dat dit proces
van eerlijk naar mezelf kijken helend en nodig was voor de volgende fase in mijn leven. Ik
kon soms zelfs mezelf overgeven aan het idee dat deze transformatie mooi en goed was,
maar meestal vond ik het echt niet leuk. Pijnlijk om te zien hoe ik mezelf (dat kleine meisje in
mij) had verwaarloosd. Verwarrend ook. Want wie was ik en wat waren mijn
copingmechanismen? Wil de echte Monique opstaan?
Schaamte en rouw
Zo diep naar binnen duiken, gaat gepaard met de nodige gevoelens van schaamte, vaak
door de onderliggende overtuigingen als: ‘ik ben waardeloos, ik verdien niets goeds, ik kan
niets’. En ook al denk je in eerste instantie dat dit niet op jou van toepassing is, en al zie je
er voor de buitenwereld helemaal niet onzeker uit, ons innerlijk kind heeft vrijwel altijd
dergelijke overtuigingen en bijkomende gevoelens ervaren. Alleen hebben wij dit kind ergens
diep in de kelder van ons bewustzijn opgesloten of verstopt.
Ook rouw kan de kop opsteken: ‘ik heb het niet goed gedaan’. Ook al weet je dat je deed
wat je dacht dat het beste was met het bewustzijn in dat moment, het roept vaak toch
verdriet of een gevoel van somberheid op. Je moet ook afscheid nemen van bepaalde
positieve verhalen die je jezelf vertelde, een identiteit die je voor jezelf had gecreëerd.
Schaamte en rouw horen bij het menselijke bestaan en door hen ruimte te geven, kan een
nieuwe realiteit ontstaan. Doel is niet om van de schaamte af te komen, maar het te
gebruiken als brandstof voor de transformatie die nabij is.
Inner Child Challenge
Op 4 september start de vijfdaagse Inner Child Challenge die ik gratis aanbied. Het wordt een hele
waardevolle week, of je nu nog niets weet van innerlijk kindwerk of juist nog meer de verdieping
opzoekt. Het is altijd fijn om contact te maken met dat wijze kind in jou en het contact met jezelf een
boost te geven. Ervaar jij:
- Een voortdurend gevoel van onrust in je hoofd en lijf;
- Een knagend gevoel hebben dat iets je blokkeert, dat je vastzit;
- Niet zo goed weten wie je bent, wat je wilt, denkt of voelt;
- Moeite hebben om connectie te maken met je lijf;
- Het lastig vinden je echt met anderen te verbinden.
Misschien is dit dan een mooi moment om je innerlijk kind eens op schoot te nemen en te
onderzoeken wat het je wil vertellen. Je bent van harte welkom!
Is dit interessant voor jou?
Ik heb elke maand een paar plekken beschikbaar voor een gratis Clarity Call om met je te sparren over jouw plannen en dilemma's. Samen kijken we hoe ik jou het beste kan helpen. Dit aanbod geldt exclusief voor jou als ambitieuze, open-minded vrouw die meer uit zichzelf en haar bedrijf wil halen. In het gesprek geef ik je mijn ideeën over wat er voor jou mogelijk is.
Wil je eerst zelf checken of je op de goede weg zit?
Check dan hier de drie pijlers van een succesvol coaching bedrijf.
0 Comments